تاریخچه شرکت
شرکت سرمایه‌گذاری خانه سازی ایران (سهامی‌خاص) در تاریخ ۱۳۴۷/۸/۲۹ به صورت شرکت سهامی‌خاص تاسیس شده و تحت شماره ۱۲۷۶۴ در اداره ثبت شرکتها و مالکیت صنعتی تهران به ثبت رسید. پیرو پیشنهاد شماره ۲۳۱۹ مورخ ۱۳۶۰/۷/۲۶ وزارت بهداری وقت و به استناد ماده ۷ لایحه قانونی اصلاح تشکیل سازمان تأمین اجتماعی مصوب جلسه مورخ ۱۳۵۸/۴/۲۸ شورای انقلاب ، هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۰/۸/۲۰ اساسنامه جدید شرکت را مشتمل بر ۳۳ ماده تصویب و نوع شرکت از «سهامی‌خاص» به« مسئولیت محدود» تغییر و سرمایه شرکت نیز به مبلغ یک میلیارد ریال افزایش یافت . در سال ۱۳۷۹ به موجب مصوبه مجمع عمومی‌فوق العاده مورخ ۱۳۷۹/۹/۲۶ سرمایه شرکت از مبلغ یک میلیارد ریال به یکصد میلیارد ریال افزایش و نوع شرکت از «مسئولیت محدود» به «سهامی‌خاص» تغییر و نام آن به شرکت سرمایه‌گذاری خانه سازی ایران (سهامی‌خاص) تغییر یافت .
در سال ۱۳۷۹ اساسنامه جدیدی مشتمل بر ۷۸ ماده جایگزین اساسنامه قبلی شرکت شد که به موجب آن بصورت یک شرکت مادر – تخصصی ( هلدینگ ) در حوزه سرمایه گذاری با رویکرد عمرانی و ساخت و ساز درآمد. بر این اساس دوره های فعالیت شرکت را به سه دوره کاملاً متمایزمی توان تقسیم نمود
دوره اول
تأسیس شرکت با هدف فعالیت خانه سازی و تأمین مسکن کارگران کشور و کارکنان سازمانهای ملی و دولتی بوده است . موسسین این شرکت در سال ۱۳۴۷ عبارت بودند از : – وزیر کار وامور اجتماعی – مدیر عامل و رئیس هیأت مدیره سازمان بیمه های اجتماعی – رئیس کل بانک رفاه کارگران
دوره دوم
فعالیتهای این شرکت از منظر موضوع از فعالیت خانه سازی و تأمین مسکن کارگران کشور و سازمانهای ملی و دولتی تغییر یافته و در پاره ای موارد توسعه یافته است و به ایجاد بناهای اداری و منازل و مجتمع های مسکونی ارزان قیمت برای کارگران و کشاورزان و تجهیز درمانگاهها و بیمارستانها تغییر نموده است . در این دوره هر چند سرمایه شرکت افزایش یافته است اما با توجه به تغییر شرکت از سهامی خاص به مسئولیت محدود عرصه فعالیتهای شرکت خانه سازی ایران به لحاظ حقوقی و اجرای پروژه های سرمایه گذاری و توسعه بازار تنگ تر شد.
دوره سوم
دوره سوم کارکرد شرکت از یک شرکت طراحی و اجرای پروژه های ساختمانی به یک شرکت سرمایه گذاری تغییر یافت و از منظر شکل و ساختار شرکت به هلدینگ سرمایه گذاری در عرصه ساخت و ساز تغییر یافت . اهداف جدید در نظر گرفته شده برای شرکت در این دوره عبارت اند از: – تجمیع فعالیتهای ساخت و ساز پراکنده سازمان در یک شرکت واحد به صورت هلدینگ و کاهش هزینه های سربار عمومی و افزایش کارایی اجرایی – گسترش فضای اقتصادی شرکت و امکان ورود به بازار سرمایه واستفاده از منابع بیرونی در تأمین مالی پروژه ها – استفاده موثر از منابع درونی شرکت با استفاده از اهرم مالی و مدیریت نقدینگی
